Ζάλη είναι η υποκειμενική αντίληψη του ασθενούς ότι χάνει την αίσθηση της ισορροπίας του. Είναι ένα σύνθετο ενόχλημα που περιλαμβάνει πολλές διαβαθμίσεις ή στιγμιαία αστάθεια, ή ότι κάποιος σπρώχνει, ή το βάδισμα του δεν είναι σταθερό, ή έχει τάση λιποθυμίας ή νιώθει το κεφάλι του βαρύ/ελαφρύ.
Τα συμπτώματα αυτά ταλαιπωρούν άλλοτε λίγο άλλοτε πολύ το 50% των γυναικών και ιδίως ηλικίες 30-45 ετών και 15-20% τους άνδρες. Όλες οι περιπτώσεις παρ΄ότι δεν υπάρχουν ευρήματα, αποδίδονται σε διαταραχές του αυτιού ή του εγκεφάλου, ή σε ορθοστατική υπόταση, αντιμετωπίζονται συμπωματικά με τον ίδιο τρόπο και ως εκ τούτου υποτροπιάζουν.
Νεότερες μελέτες μεταξύ των οποίων και η δική μας η οποία δημοσιεύθηκε στο έγκριτο περιοδικό Αstroenterology Research and Practice, συσχετίζουν την πλειοψηφία των περιπτώσεων με διαταραχές του πεπτικού και ότι η ζάλη συνυπάρχει συχνά με
περιοδικούς πονοκεφάλους και αδικαιολόγητη κούραση. (Βρείτε τη μελέτη εδώ)
Όλοι έχουμε εμπειρία είτε προσωπική είτε από το οικογενειακό περιβάλλον περιστατικά που, μετά από οινοποσία, ή σε πλοίο, ή σε αυτοκίνητο και άλλες καταστάσεις εμφανίζεται ζάλη και ανακατωσούρα με τάση εμετού που αν προκληθεί τότε η ζάλη μειώνεται και συνήθως εξαφανίζεται.
Η διαχρονική και πανανθρώπινη αυτή εμπειρία επιβεβαιώνει την συσχέτιση των συμπτωμάτων με το πεπτικό, όπως και την βελτίωση έως και πλήρη ίαση με τη θεραπεία των ευρημάτων που εφαρμόζουμε στο ΚεΖαΚο.
Συχνά τα συμπτώματα αυτά συγχέονται με τον Ίλιγγο. Αλλά στην περίπτωση έντονου ιλίγγου που δεν συνοδεύεται από άλλα συμπτώματα και μειώνεται με τον εμετό, τότε πιθανώς θα πρέπει να ζητήσουμε την βοήθεια από το ΚεΖαΚο.
Ο Ίλιγγος έχει εντονότατα χαρακτηριστικά και συνοδεύεται και από σειρά άλλων νευρολογικών συμπτωμάτων που θα δείτε παρακάτω, εκφράζεται σαν ένα αίσθημα περιστροφής του περιβάλλοντος γύρω από τον ασθενή ή του ασθενούς γύρω από το περιβάλλον, και διακρίνεται σε:
Περιφερικός ίλιγγος που οφείλεται σε διαταραχές στο λαβύρινθο ή στο αιθουσαίο νεύρο του έσω ωτός και κατατάσσεται σε:
- Καλοήθης παροξυσμικός ίλιγγος θέσης (BPPV)
- Αιθουσαία νευρίτιδα (φλεγμονή του νεύρου συνήθως από ιούς)
- Λαβυρινθίτιδα
- Νόσος Meniere
- Τραυματισμός του έσω ωτός
- Ωτικός έρπητας ζωστήρας
Κεντρικός ίλιγγος που είναι σοβαρότερος και συνοδεύεται από συμπτώματα που υποδηλώνουν συμμετοχή του εγκεφάλου. Οι συχνότερες αιτίες κεντρικής αιτιολογίας ιλίγγου είναι:
- Αγγειακά εγκεφαλικά ή παρεγκεφαλιδικά επεισόδια
- Όγκοι κεντρικού νευρικού συστήματος
- Λοιμώξεις (μηνιγγίτιδα, εγκεφαλίτιδα)
- Τραυματισμοί στο κεφάλι
- Νευρολογικά σύνδρομα (πολλαπλή σκλήρυνση)
Τα βασικά συμπτώματα και σημεία του ιλίγγου είναι η διαταραχή της ισορροπίας, το αίσθημα περιστροφής, η ναυτία με ή χωρίς εμετό και η ακούσιες οφθαλμικές κινήσεις γνωστές και ως νυσταγμός. Η παρουσία βαρηκοΐας και εμβοών που δε προϋπήρχαν πριν το επεισόδιο ιλίγγου, εγείρουν τη υποψία για τη νόσο Meniere, την ωτοσκλήρυνση ή για βλάβες κεντρικού τύπου. Σε περίπτωση συμμετοχής του κεντρικού νευρικού συστήματος μπορεί να συνυπάρχουν διαταραχή των οπτικών πεδίων, παραλύσεις ή μουδίασματα των άκρων, κινητικές διαταραχές καιδυσκαταποσία. Σε κάθε επεισόδιο ιλίγγου σημασία έχουν:
- Η διάρκεια των συμπτωμάτων (δευτερόλεπτα έως μέρες)
- Η παρουσία βαρηκοΐας, εμβοών και αισθήματος πληρότητας του αυτιού
- Το ωτολογικό ιστορικό (χρόνια ωτίτιδα, χολοστεάτωμα)
- Το ιστορικό ημικρανιών
- Συστηματικές και μεταβολικές παθήσεις (υπόταση, αναιμία, νεφρολογικά
και καρδιολογικά προβλήματα)
Υπάρχουν διάφορες ασκήσεις για ίλιγγο οι οποίες στοχεύουν στην επανεκπαίδευση του λαβύρινθου. Πιο συγκεκριμένα:
- Ελιγμός Epley
- Ασκήσεις Brandt – Daroff
- Ελιγμός Semont
- Ελιγμός Foster
